ROTTERDAM OUDE NOORDEN
Het Oude Noorden is een typische eind negentiende-eeuwse woonwijk die bestemd was om de overvolle binnenstad van Rotterdam te ontlasten. Rond 1870 verschenen de eerste woningen aan de net aangelegde Noordsingel die deel uitmaakte van het singelplan van stadsarchitect Willem Nicolaas Rose.
Aan de Noordsingel mochten geen arbeiderswoningen worden gebouwd. Voor de rest van de wijk waren ruime straten met grote bouwblokken voorzien. Dit liep echter anders. Vanaf 1872 namen door de aanleg van de Nieuwe Waterweg de handel en industrie een hoge vlucht, waardoor veel mensen van buitenaf werden aangetrokken. Doordat speculanten grote stukken bouwgrond hadden opgekocht werd die grond steeds duurder. Omdat nog rendabel te kunnen bouwen werden de vele particuliere plannen aan elkaar geplakt. De straten werden smal en de huizen staan dicht opeen. Tussen 1870 en 1930 breidde de wijk steeds verder naar het noorden uit, en in 1903 werd er voor gekozen een deel van het grondgebied van de gemeente Hillegersberg bij wijk te voegen.
DRIESEN CHOCOLADEFABRIEK ROTTERDAM
A. Driessen is een Nederlandse merknaam van chocolade. De fabriek van A. Driessen was sedert 1820 gevestigd in Rotterdam.
De grondstof cacao kwam uit de toenmalige kolonie Suriname. In 1854 werd de Driessen Cacao en Chocolaadfabriek in de Rotterdamse wijk Rubroek in gebruik genomen. Later werd het bedrijf verplaatst naar de Rechter Rottekade aldaar.
In 1871 kreeg het bedrijf het predicaat hofleverancier. In 1893 werd de fabriek uitgebreid en tegen het einde van de eeuw was Driessen een van de belangrijkste chocoladebedrijven in Nederland. Na het uitbreken van een crisis op de cacaomarkt in 1907 stegen de grondstofprijzen fors. Het was echter de beurskrach van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie die de fabriek de das omdeden. In 1935 werd Driessen overgenomen door de Bredase chocoladefabriek Kwatta.
Markt op het Noordplein in 1928. Van 1884 tot 1892 gold de naam Noordplein alleen voor het gedeelte ten oosten van de Noordsingel, gelegen tussen de Rotte en de Erasmusstraat. Sinds 1902 draagt ook het gedempte deel van de Noordsingel tussen het oude Noordplein en de Hofdijk, deze naam. Dit gedeelte heeft ook nog enige tijd Hofkade geheten
Verhalen uit eigen jeugd
MARINUS HUISMAN –GEBOREN in 1947 IN DE KIEVITSTRAAT no 29 B- (ROTTERDAM NOORD) bij het Noordplein .Mijn vrienden waren Cor Ham –Dik Kempen –Wim Seton –Wim Moret –Giel van der Wielen –Joop de Sno- Piet van der Sanden- de Kermiszoon Wim van de Rechter Rottekade fam Fits
/f.eu1.jwwb.nl%2Fpublic%2Fs%2Fg%2Ff%2Ftemp-aatrrfrdonhnvqxtnxgf%2Fkldxto%2Frinus-9.jpg)
Eerse verhaal opoe broekilos ,VERHALEN VAN 1953 tm 1964
/f.eu1.jwwb.nl%2Fpublic%2Fs%2Fg%2Ff%2Ftemp-aatrrfrdonhnvqxtnxgf%2Fa0e6wf%2Fopoe-2.jpg)
1-OPOE BROEKILOS 1953
Wij waren net als altijd aan het spelen in de straat .het was 1953 in de kievitstraat was het erg rustig ,bijna geen verkeer en alle ruimte .wij hadden in de straat op de hoek Rottestraat een oude dame wonen die dagelijks tussen half 6 en 6 uur de duiven kwam voeren .En wij ik en mijn broers Arie En dirk verveelde ons. dus ik verzon een plan om die oude dame eens lekker te gaan pesten door de duiven weg te jagen. Dus dat deden we ,maar niemand had gedacht dat ze zo kwaad werd dat ze achter ons aan kwam .Wij rende zo had als het kon de Rottestraat in richting Rotte .halverwege de Rottestraat stond ze stil. Wij zagen wat er gebeurd was .ze stond haar onderbroek op te halen Zo,n gebeide onder boek met elastiek van zo,n kaartje .Dat elastiek was gebroken en wat we toen zagen Toen ze gebukt stond om haar onderbroek weer aan te trekken. Wij keken zo de maastunnel in zo,n prachtig gezicht op die leeftijd. Zij is naar huis gegaan en wij hadden onze avond gehad .Dit vergeet je nooit meer zij heef daarna van ons de naam Opoe broekie los gekregen .verhaal uit eigen jeugd
/f.eu1.jwwb.nl%2Fpublic%2Fs%2Fg%2Ff%2Ftemp-aatrrfrdonhnvqxtnxgf%2F5lqfjp%2Fpahuisman-1.jpg)
2-MIJN VADER EN DE STELLING-1955
Ik en mijn broers en Arie en Dirk waren aan het spelen in de kievitstraat .Wij woonde in die straat op nummer 29 b 2 hoog naast de waterstokerij van Rijnders. Op een dag kwam er een aannemer die begon een stelling neer te zetten .De muren moesten gevoegd worden. Nou het plan was geboren .De stelling bleef s,avonds staan en ik stookte mijn op broer dirk op om op die stelling te klimmen en dan bij mijn ouders op de raam te tikken .Zo gedaan hij klom naar boven en gaf een harde tik op het raam. Ik bleef beneden staan en zag dat mijn vader behoorlijk kwaad werd en vloekte Als ik jullie te pakken krijg dan zwaai er wat. Mijn broer klom naar beneden maar ook mijn vader kwam er aan Beneden gekomen pakte hij haast mijn broer .Die rende weg en ging de Rottestraat in richting Rotte Mijn vader er achteraan .vlak bij de rotte kade had hij hem haast te pakken. hij wilde mijn broer beetpakken en die bukte zich. Door de snelheid die mijn pa had dook hij over mijn broer die zich bukte zo de rotte in. Ik lacht mij rot het was net Komedie kapers .Wij haalde mijn vader uit de rotte en brachten hem thuis. Wij zelf dorsten niet naar binnen te gaan en bleven tot 10 uur s,avond ,s buiten en lachte over de grap die wij uithaalde met mijn vader .Maar uiteindelijk toch maar naar binnen . nou dat hebben we geweten ? zoiets blijf je de hele leven in Herinnering.
3-MEVROUW HEE JO.Rotterdam-1957
Deze mevrouw woonde op de Rechter Rotte kade op 2 hoog. Het was zomer en wij voetbalden graag op de kade met mijn vrienden Cor Ham- Giel vd Wielen- Karel Ellinghous -Wim Seton en nog vele anderen .Dat vond mevrouw niet leuk want ze zat altijd voor het open raam. Scheldend en vloekend en altijd het wordt HEEJO gaan jullie ergens anders voetballen. Dat had ze nu niet moeten zeggen
Wij stonden met ze allen aan de waterkant en begonnen een lied te zingen van HEE JO kom van het dak af ze zat op het moment net haar aardappelen te schillen en werd zo kwaad ze pakte de pan met aardappelen en wierp ze zo het raam uit richting ons .Wij maakte dat we weg kwamen. Sinds die dag heeft ze naam HEEJO van ons gekregen.
4-MAROESKA HET NIEUWE BUURMEISJE-1958
Rotterdam Het was zomer in 1958 .wij waren weer eens buiten . Er stond een woning geruime tijd leeg in de Kievitstraat tegenover ons . We waren aan het spelen Ik Dirk en Arie en een paar vrienden .Er kwam een verhuiswagen aan met nieuwe mensen voor die woning. Het bleek een alleenstaande moeder met dochter te zijn .prima toch. Maar enkele weken er na hadden wij nog geen dochter buiten gezien .Toen zij boodschappen deed heb ik een praatje met die dochter gemaakt. Ze stelde zich voor haar naam was Maroeska . En ze zei dat ze erg druk was met haar acordion les en weinig tijd had. Ze wou muzikant worden en ze beweerde dat ze al aardig kon spelen. Nou dat wilde ik wel horen en we spraken af dat ze op een mooie dag voor het open raam haar mooie muziek laten horen. Op een dag was het zover ,Wij zaten op de stoep te wachten tot zij haar mooie muziek liet horen .Mijn vrienden en broers kwamen bij ons zitten en we wachten. De buren hingen uit het raam en luisterden mee .Nou wat we te horen kregen was niet om aan te horen .Buren gooide de ramen dicht ,diegene die een kat hadden begonnen de katers mee te zingen .Wat een geluid, na afloop kreeg ze van ons applaus .Wat er van haar is geworden weten we niet maar zeker geen muziekkant ze had totaal geen maat gevoel .verder was ze wel om aan te zien. Maar onze dag was weer goed. Ik hoor de katten nog mee miauwen .
5-DE JONGENS VAN HUIZE PADUA- 1957
Huize Padua was een tehuis voor moeilijk op voet bare jongens aan de Rechter Rottekade. Wij konden met die jongens wel goed opschieten en als we buiten waren ging alles wel goed. Er braken geregeld knok parijen onderling tussen de jongens uit en wij waren er als de kippen bij om ze aan te moedigen. De wijkagent maakte er dan een einde aan .Op een warme zomendag in 1954 was het weer knokken en wij er op af .maar nu liep het aardig uit de hand
De wijkagent werd er bij geroepen maar er heerste een heel andere sfeer en de wijkagent had veel moeite om het te sussen .Er kwam assistentie van de politie bij . wij wisten niet wat we zagen .Een grote flinke jongen ging op de wijkagent af en gooide hem met fiets en al de rotte in.
Ze haalde hem uit het water hij was ongedeerd .maar die avond liep het volledig uit de hand En wij besloten maar snel naar huis te gaan .Ook dat kon in het oude noorden
6- KNOKKEN BIJ DE PAARDEBAK-1954
Aan het einde van het kleine Noorplein naar de Noordsingel stond er jaren een paarden drinkbad In de rottestraat woonde Wim Seton en die hield wel van een fijne knokpartij en lag altijd overhoop met Piet van der Sanden uit het Blommerdijkse straatje onder de poort naast de groenten boer Zoutewelle
Wij gingen goed met die jongens om .Op een avond daagde Wim Seton -Piet van de Sande uit
Om er uit te maken wie s de sterkste van de buurt was. Er werd afgesproken bij de paardenbak en om 7 uur s,vond de knokpartij plaats .Wij hoorde dat er die avond uitgemaakt werd wie de sterkste was en besloten ik mijn broers en vrienden er een klein feestje van te maken en besloten te gaan kijken. Ze waren begonnen en Piet had de overhand tot Willem in actie kwam .Nou het was raak en er vielen rake klappen. Was een spannend partijtje knokken met als overwinnaar Wim Seton. De verwondingen vielen mee en met een en goed gevoel keerde wij huiswaarts.Toen was alles weer rustig . Maar dit vergeet je nooit .
1956-DE WIELER WEDSRIJD IN HET OUDE NOORDEN
We hadden niets te doen in de straten rond het Noorplein het was verdacht stil al een paar maanden. We bedachte ik en mijn broers om er weer een actie tegenaan te gooien .maar nu een vreedzame. Dus werd er een idee geboren .we zouden een wielren wedstrijd organiseren rond het Noordplein .De oude fietsen werden stal gehaald en opgeknapt en zeker 11 jongens waren bereid mee te doen .De route was start in de Kievitstraat dan via Rottestraat –Noorderstraat naar het Noordplein en dan de Rechter Rottekade om terug te keren naar het einde in de Kievitstraat .De bewoners hadden onderling wat mooie prijzen bij elkaar gerommeld .Ik weet helaas niet meer wie er de winnaar was maar gezellig was het wel. De straten waren leeg dus toen kon zoiets nog. Wij hebben genoten De politie had zich er niet mee bemoeit.
1955-HUT MAKEN LANGS DE ROTTE
Op de Rechter Rottekade werd er via de Boot in de Rotte balen riet en veilingkisten aangevoerd en opgeslagen aan de Kade .Dat was voor ons de manier om een hut te gaan bouwen van de veilingkisten en dan zo,n rol riet voor het dak van de hut. Toen moest het gebeuren er werd op die avond een grote hut gebouwd en we zouden er een spookhuis van maken. en de bewoners waren uitgenodigd om voor 5 cent de hut te bezoeken .Zo ook de 2 Meiden van Veroeveren uit de Rottestraat .Wij verkleden ons en er werden talloze maskers op gedaan en verstopten ons
Toen waren de beide meiden aan de beurt en toen ze binnen waren hebben wij ze zo bang gemaakt dat de beide zussen hard naar huis toe gingen en het hele verhaal aan hun ouders vertelde. De vader kwam later wel verhaal halen bij ons maar hij moest er zelf om lachen
Humor lag op straat
Van 1953 tot 1965 beschikte Rotterdam over een 'helihaven' in het centrum van de stad. De landingsplaats van deze heliport lag bij het Hofplein. In dat jaar had Rotterdam namelijk nog steeds geen echt vliegveld. De stad had toestemming van het rijk gekregen om een landingsplaats voor helikopters in gebruik te nemen. Met de landing van twee helikopters van de Belgische luchtvaartmaatschappij Sabena werd de helikopterdienst Rotterdam-Antwerpen-Brussel in 1953 geopend. Een passagiersdienst volgde op 1 september 1953.