Mijn naam is Marinus  Huisman  Roepnaam Rinus- Geboren in Rotterdam Noord In  de Kievitstraat Nummer 29 b bij het Noordplein

Mijn jeugd doorgebracht  rond het  Noorplein –Rechter Rottekade  Noorderstraat-Rottestraat- Hofdijk –Vriendenlaan- Noordsingel

Mijn  broers  Arie -Dik –en Joop –Mijn vrienden waren  Win Seton—Giel van der Wielen- Dik Kempen –Gebroeders  Jan en Dammes -De Fam  Droppert- Cor Ham -Wim Moret- Wim  Fitsch-  Piet van der Zanden- Arie Hanselman -De fam Roos- Adrie Schippers

Ik ging in de Erasmusstraat op school de openbare Tollenschool lage onderwijs .Mijn ouders zijn in 1962 verhuisd naar de wolstraat  bij het Zwaanshals

DE EERSTE GEBEURTENIS (rond 1955)

OPOE BROEKILOS ---Opoe was een oud vrouw die woonde in de Rottestraat.

Zij kwam elke dag rond een uur of 5 de duiven voeren op de kruising Rottestraat-Kievitstraat- En wij verveelde ons met mijn broer Dik en Arie besloten om eens lekker de duiven weg te jagen als zij ze kwam voeren. En zo gebeurde het .Zij kwam de duiven voeren en wij hard schreeuwen en de duiven vlogen weg. Waar wij niet op gerekend hadden dat opoe zo kwaad werd dat zij achter ons aan kwam en halve wegen de Rottestraat Stond ze plotseling stil  Wat was er gebeurd Haar gebreide onderboek met Elastiek er in was gebroken en zakte haar broek af. Ze bukte zich om hem op te rapen En wij wisten niet wat we zagen  als kleine kinderen hadden wij dat  nooit gezien. Wij keken Regelrecht de Koen tunnel in van deze vrouw .Dit vergeet je je hele leven niet En sinds die dag kreeg ze van ons de naam Opoe Broekilos  Wij hebben genoten die dag maar hebben wel ons excuus aangeboden

MEVROUW HEEJO VAN DE ROTTEKADE

Die Mevrouw woonde op de Rechter Rottekade vlak bij de Rottestraat Zij zat altijd bij een geopend raam haar aardappelen te schillen  en als wij daar speelden we voetbalde graag en deden dat langs de rottekade Op en avond waren wij er weer aan het voetballen .ik en mijn vrienden toen er geroepen werd  door die mevrouw he maken jullie dat je weg kom gaat ergens anders voet ballen anders bel ik de politie Dat had ze beter niet kunnen zeggen .Wij gingen aan de kant staan en begonnen liedjes te zingen.Ze werd zo kwaad  dat zij de pan met  aardappelen die ze zat te schillen beetpakte en 2 hoog zo het raam uit gooide richting ons Wij hadden het niet meer  .en vanaf die dag had ze van ons de nam HEEJO gekregen Dit maak je maar eens in je leven mee en vergeet je niet

Er was in onze straat altijd wel iets te beleven. Zo kwam er in onze straat bijna elke dag een ijsboer lavanetiaan  kwaliteit ijs .Dat was lekker schep ijs  en deze ijsboer  had de gewoonte  om de kinderen die de ouders weinig geld hadden Een lekker ijsje te verloten. En wij stonden al klaar als  hij weer de straat in kwam rijden .Ook die vrijdag avond .Het was bijzonder druk  met de kinderen Ook Iesie  uit de Vriendenlaan was er. Die jongen was Geestelijk niet goed  Maar hij was wel onze vriend. De loting begon en Iesie viel weer buiten de boot. De meiden  die er bij ons bij waren besloten als zij een ijsje wonnen  hem die aan iesie te geven .maar hij moest er wel wat voor doen. Ze zijden dat hij als hij zij broek liet zakken  het  ijsje zou krijgen .daar twijfelde hij geen minuut over en deed wat die meiden vroegen Maar nu komt het hij begon te lachen en zij tegen de meiden  zon grote hebben jullie zeker nooit gezien .Wij lagen in een deuk van het lachen .Ook de ijsboer kon niet meer .Maar Iesie had wel zijn ijsje-

KNOKKEN BIJ DE PAARDENDRINKBAK BIJ HET NOORDPLEIN

Hier een belevenis van mij en mijn broers in de Kievitstraat Rotterdam NoordZoals  bij  iedere buurt zijn er wel personen waar je  een beetje tegenop kijktBij ons was dat Piet van de Zanden en Wim Seton  .Die twee lagen altijd met elkaar in de klins .Op een mooie dag was het weer zo ver  en Piet Daagde

Wim uit voor een knokpartij  bij de paarden drinkbak Op het Kleine Noordplein bij de Noordsingel .Wij zoude daarbij aanwezig zijn Dat gebeurde ook .En s,avonds  om 7 uur werd er afgesproken Alle vrienden waren aanwezig .Toen begon de knokpartij en het was voor ons als kijker  reuze spannend. De winnaar was Wim en piet ging met genoeg blauwe plekken naar huis. Wim is altijd onze leider gebleven. Maar om zoiets te beleven was voor ons iets om nooit te vergeten

Op de Rechter Rottekade  was er een bedrijf dat rieten matten maakte

Het riet werd aangevoerd per boot .de balen riet werd aan de waterkant opgeslagen ‘.Ook zat er een groente en fruitbedrijf op de kade naast de riete matten maker .Die had geregeld lege groentekratten die  met de boot werden opgehaald Ik en mijn vrienden Wim Seton  en vele anderen  besloten er een hut van te gaan bouwen .Op een avond  was hij klaar .Ik had een idee om de hut een spookhuis  te noemen  en tegen een kleine vergoeding konden zij die wilde Hem te  bezoeken .Op een avond was het zo ver .Het spookhuis was geopend Er kwamen 2 zussen die graag naar binnen wilde  dat waren de zussen Van de familie  Veroeveren uit de Rottestraat .Nou wat ze binnen zagen daar  schokken ze zo van dat ze hard en huilend naar hun moeder rende. Dat was voor ons een geslaagde Avond. Wij hebben de zussen nooit meer gezien

HET BUUR MEISJE ( MAROESKA )

Kievitstraat  1956- Rotterdam noord ik speelde net als ander dagen buiten met vrienden en broers  toen er in de straat er een verhuiswagen stopte. Wat was het geval ? aan de overkant van de straat  waar  mijn moeder woonde stond al geruime tijd een woning leeg,en die was eindelijk verhuurd. Er kwam een moeder met een mooie dochter te wonen .Dat was wat voor ons En we probeerde er als eerste een gesprek  met die dochter te voeren. Dat mislukte  geregeld .Tot die ene dag .zij kwam eindelijk naar buiten  En ging met ons een gesprek aan en stelde zich voor als Maroeska.  Ze vertelde dat zij graag Accordion speelde  en dat ze heel graag haar muziek aan ons wilde laten horen .Dat was prima en we spraken een dag af  dat als ze  Bij het open raam  was zou spelen. Dan konden wij horen hoe goed zij speelde . Het was zo ver , ik met mijn vrienden en broers zaten op het stoepje aan de overkant  en zij begon te spelen. Wat we toen hoorde .Wij lagen in een deuk  de buren die uit het open raam hingen gooide snel het raam dicht .de katten die er waren en wij maakte gouw dat we weg kwamen en begonnen de katten hard te miauwen Zo vals hadden wij nooit gehoord .Dit vergeten we nooit en gelachen hebben wij die dag zeker .Gelukkig is het daarna nooit meer gebeurd en werd Maroeske onze beste vriendin. Ik denk dat zei nooit een goede  muziekante  is geworden .Ze had totaal geen maatgevoel.

De WIELERRONDE VAN HET OUDE NOORDEN-1959

Wij en de rest van de buurt hadden eens per jaar een wielerronde Die liep van  het  Noordplein-  Noorderstraat- Rottestraat – Rechter Rottekade .En het begin en eindpunt was de Kievitstraat Dit kon makkelijk wan politie die zagen we nooit en Verkeer  was er ook bijna niet De buren hingen tijdens de wedstrijd uit de raam om ons aan te moedigen. Die avond was het mooi weer en toen begon de wedstrijd De fietsen werden van oude fietsen en onderdelen opgeknapt .Na een Spannende rit  was de prijs meestal een lekkere taart of iets wat je kon gebruiken .Werd altijd met vriendschap afgesloten en de bewoners hebben genoten .Is altijd goed gegaan en volgen ons kneep de politie een oogje dicht Want we zagen er nooit een

Kievitstraat 1958-Mijn ouders woonde op nummer 29a schuin boven waterstokerij Rijnders. Op een dag kreeg mijn vader bericht dat een aannemer een stelling ging zetten  om de buiten muur te gaan voegen .Dat gebeurde ook En de stelling bleef staan  tot de andere dag .de dag daar op besloten  mijn broer dik en ik s, avond eens lekker mijn vader te gaan pesten Wij loten wie er op de stelling naar boven ging en dan op de raam te tikken en weer gouw naar beneden te gaan .Mijn vader zag wie het deed en riep zo hard  hij kon .Ik kom naar beneden en dan krijg je een pak slaag .Terwijl mijn broer via de stelling weer beneden kwam .Ook mijn vader kwam naar beneden en had mijn broer dik bijna te pakken .Maar dik rende weg  via de Rottestraat  richting de rotte .Mijn vader er achteraan .Ik keek toe en moest behoorlijk lachen  het was net komedie kapers. Bij de rand van de rotte kade had mijn vader hem bijna te pakken toen plots dik zich bukte en door de snelheid van mijn vader  vloog mijn vader via dik zo de rotte in  Wij haalde hem er uit  en is naar huis gelopen. Wij dachten dat hij het toeval wel zou vergeten. Maar nee toen wij weer naar huis gingen kregen we alsnog op ons  mieter . Maar die avond vergeten wij ons levenslang niet meer.